Στα Βήματα του Χάουαρντ Κάρτερ. Ερμητικά Σύμβολα του 20ου αιώνα, Κρυμμένα στα Όρη των Θηβών | Δρ. Τζον Γουόρντ

Ο Δρ. Τζον Γουόρντ έλαβε το διδακτορικό του προς τιμήν των χρόνων που αφιέρωσε στην έρευνα μεσαιωνικού συμβολισμού, Ναϊτικών ναών και τεκτονικών οροσήμων. Μαζί με την Κλασσική Αρχαιολόγο, Δρ. Μαρία Νίλσον, εργάζονται από το 2007 σε ένα σχέδιο-ομπρέλα που ονομάζεται Σχέδιο Σείριος και επικεντρώνεται στον αρχαίο συμβολισμό, την εξέλιξη και μορφολογία του. Επί του παρόντος έχουν επικεντρωθεί στη χαρτογράφηση της ανασκαφής στη Gebel el-Silsila, με σκοπό τη δημιουργία, για πρώτη φορά, μιας αναλυτικής βάσης δεδομένων από σκαλίσματα σε πέτρες και επιγραφές. Εχοντας την υποστήριξη του Πανεπιστημίου της Αλεξάνδρειας, εργάζονται ανεξάρτητα, χρησιμοποιώντας την οικία τους στο Λούξορ της Αιγύπτου ως βάση για την έρευνά τους. 

Όπως μπορείτε να διαβάσετε στον τίτλο στην οθόνη, επιθυμώ να σας παρουσιάσω σήμερα τα σύμβολα Λευκού Χρώματος που ανακαλύψαμε στα Θηβαϊκά Όρη του Λούξορ, μιας πόλης γνωστής στην αρχαιότητα ως Θήβες. Τα τελευταία πέντε χρόνια με την Μαρία εξερευνούσαμε αυτήν την οροσειρά, η οποία βρίσκεται στην Δυτική πλευρά του Λούξορ, καθώς και τους αρχαίους εμπορικούς δρόμους που διασχίζουν τις διάφορες κοιλάδες και τους γκρεμνούς.

Αρχικά, οι έρευνές μας ήταν επικεντρωμένες στις προϋπάρχουσες αρχαίες επιγραφές, που είχαν σκαλιστεί  επάνω στις γυμνές βραχώδεις επιφάνειες των βουνών. Ορισμένες από αυτές, όχι όλες, είχαν ήδη καταγραφεί, κυρίως από τον Χάουαρντ Κάρτερ ο οποίος, το 1916 άρχισε να εξερευνά τις κοιλάδες ελπίζοντας να ανακαλύψει αρχαίες ταφικές περιοχές  και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα που διακρίνονται σε αυτόν τον χάρτη.

Την ίδια εκείνη περίοδο ανακαλύφθηκε ο ανολοκλήρωτος τάφος της Βασίλισσας Χατσεπσούτ στην κοιλάδα-φαράγγι Ελ Γκάρμπυ, μαζί με την ημιτελή σαρκοφάγο της. Ο τάφος βρίσκεται κρυμμένος ψηλά στην πρόσοψη του λόφου, ασφαλής από οποιαδήποτε πιθανή προσπάθεια τυμβωρύχων να τον συλήσουν. Οι περιοχές για τις οποίες θα σας μιλήσω σήμερα, εκτείνονται κατά μήκος της διαδρομής του Χάουαρντ Κάρτερ και των κοιλάδων που εξερεύνησε, δημοσιεύοντας κατόπιν, το 1917, μερικά σχετικά άρθρα που μας βοήθησαν να επιβεβαιώσουμε την πορεία που είχε ακολουθήσει, καθώς και ποιες από τις επιγραφές δεν είχε προσέξει.

Ο Κάρτερ χρησιμοποιούσε ντόπιους εργάτες και ζώα, που μετέφεραν τα απαραίτητα για τις έρευνές του εφόδια. Εμείς όμως έπρεπε να μεταφέρουμε στην πλάτη μας τα δικά μας εφόδια και χρησιμοποιήσαμε άλογα, τα οποία, λόγω της τραχύτητας της περιοχής ήταν αναγκαίο να προστατεύονται καθημερινά δεμένα στην σκιά, ενώ εμείς συνεχίζαμε μόνοι μας πεζή μεταφέροντας όλα τα εφόδια. Σε αρκετές από αυτές τις κοιλάδες είναι εύκολο να μεταβεί κανείς πεζή, ενώ τα άλογα αποδείχθηκε πως ήταν άχρηστα. Αυτό μας επέτρεψε να διεισδύσουμε ακόμη βαθύτερα στα μονοπάτια των βουνών καταβάλλοντας μια έντονη, το λιγότερο θα μπορούσε να πει κανείς, προσπάθεια.

Σκοπός αυτής της παρουσίασης δεν είναι να σας δείξουμε τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται διασκορπισμένα ανάμεσα στις πέτρες και τους ογκόλιθους των διαφόρων κοιλάδων, αλλά θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στα σύμβολα με το λευκό χρώμα.  Γι’ αυτό, θα προσπαθήσω να ασχοληθώ κυρίως με το θέμα αυτό και να μην παρεκκλίνω πολύ από τον δρόμο μου, θα έλεγα.

Η πρώτη ομάδα συμβόλων που συναντήσαμε βρίσκεται στην είσοδο της κοιλάδας της Χατσεπσούτ (εικόνα >01). Όπως βλέπετε στην εικόνα, υπάρχουν εδώ πέντε διακριτά σύμβολα που συνιστούν κάποιου είδους μήνυμα (εικόνα >02). Η πρώτη εντύπωσή μας, φυσικά, ήταν ότι επρόκειτο για σύγχρονα γκράφιτι που είχε σχεδιάσει κάποιος άφρονας τουρίστας, ή ίσως κάποιος Αιγύπτιος φαρσέρ. Παρακάτω όμως ανακαλύψαμε και δεύτερη ομάδα συμβόλων (εικόνα >03).

Όπως βλέπετε, η όψη τους είναι παρόμοια. Αυτή η ομάδα συμβόλων βρίσκεται ψηλά στην πρόσοψη του λόφου, σε μικρή απόσταση από τον πραγματικό τάφο της Χατσεπσούτ, και είναι: το μικρό πουλί που θυμίζει το ψηφίο 3 σε αντίστροφη θέση, ο εξάντας, και η τετράγωνη σπείρα. Προφανώς αυτά σχετίζονται με την πρώτη ομάδα. Αναρωτηθήκαμε για ποιο λόγο μπορεί να ήθελε κάποιος να τοποθετήσει τα συγκεκριμένα σύμβολα σε μια  κοιλάδα από την οποία δεν περνά κανείς ποτέ, εκτός ίσως από μερικούς τουρίστες στην διάρκεια μιας πεζοπορίας στα βουνά, όπου τυχαία θα συναντούσαν αυτά τα σύμβολα, αν τα πρόσεχαν φυσικά.

Επειδή εμείς ασχολούμασταν από παλιά με τον αρχαίο συμβολισμό και την αφομοίωσή του στον σύγχρονο πολιτισμό, η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι πιθανόν να επρόκειτο για τεκτονικά σύμβολα. Σύντομα όμως απέρριψα αυτό το ενδεχόμενο, διότι όλες οι Τεκτονικές στοές της Αιγύπτου είχαν κλείσει μετά το 1964. Όσοι ανάμεσά σας γνωρίζετε κάποια πράγματα για την σύγχρονη Αιγυπτιακή κοινωνία, θα συμφωνήσετε ότι οι περισσότεροι σημερινοί Αιγύπτιοι συνδέουν τον Τεκτονισμό και την πρακτική του, δικαίως ή αδίκως, με εκείνη του Ισραήλ. Το γεγονός αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται αρνητικά ο Τεκτονισμός στην σύγχρονη Αίγυπτο. 

Προτού συνεχίσω, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν σκοπεύω να σας παρουσιάσω τις δικές μας ερμηνείες και υποθέσεις ως προς την πιθανή έννοια αυτών των συμβόλων, αλλά απλώς να σας τα δείξω, ελπίζοντας να προκαλέσω συζήτηση με στόχο την καλύτερη κατανόηση της σημασίας τους.

Η επόμενη επίσκεψή μας, καθώς και όσες ακολούθησαν στις διάφορες κοιλάδες, είχαν ως αποτέλεσμα να συναντήσουμε ακόμη περισσότερα σύμβολα κρυμμένα στις πλαγιές των  λόφων (εικόνα >04) , μακριά από κοινή θέα, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα περαιτέρω ερωτήματα μάλλον παρά απαντήσεις. Η δεύτερη ομάδα παρουσίαζε τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνα της κοιλάδας της Χατσεπσούτ, και ήταν πασιφανές ότι το ίδιο άτομο ή ομάδα ατόμων ευθύνονταν και για αυτά. Για άλλη μια φορά, είχαν σχεδιαστεί σε μια περιοχή όπου δεν κατέφθαναν συχνά τουρίστες, ούτε ήταν προσπελάσιμη με οχήματα 4Χ4, ή από ομάδες τουριστών με ποδήλατα, φαινόμενο που συχνά παρατηρείται τελευταία στην νεκρόπολη των Θηβών.

Στην εικόνα που βλέπετε ((εικόνα >05), μπορείτε να διακρίνετε δύο σφήγκες, μία αρσενική και μια θηλυκή, γεγονός που διαπιστώνεται από την ύπαρξη ή την έλλειψη του κεντριού καθώς και από την όρθια στάση του κεφαλιού της αρσενικής και την λυγισμένη της θηλυκής σφήγκας.

Η ιδιαίτερη αυτή ομάδα συμβόλων μας εξέπληξε και, για να είμαι ειλικρινής, νιώσαμε κάπως αποθαρρυμένοι και απογοητευμένοι όταν αντικρίσαμε την εικόνα ενός διαστημόπλοιου ((εικόνα >06). Η όλη εντύπωση σχετικά με αυτήν την ομάδα έλαβε τώρα μια διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη που αρχικά είχε διαμορφωθεί στο νου μας. Παρόλα αυτά, φυσικά, όπως αρκετοί ανάμεσά σας αντιλαμβάνεστε και κατανοείτε, υπάρχουν πολλές εσωτερικές και ερμητικές σχολές που δίνουν μιαν επιστημονική ή εξωγήινη ερμηνεία σε αυτά τα σύμβολα. Η πυραμίδα με την σφαίρα στην κορυφή της, το σαλιγκάρι και το πόδι, που αμφότερα φέρουν τόξα στραμμένα προς συγκεκριμένα σημεία του ιπτάμενου σκάφους, ίσως παρέχουν κάποια νύξη ως προς την ερμηνεία ή την υπόνοια αυτών των συμβόλων.

Στην επόμενη ομάδα (εικόνα >07) θα παρατηρήσετε μια πιο άμεση ομοιότητα με τα γνήσια ιερογλυφικά. Εντούτοις, εξακολουθεί να υπάρχει μια μορφοποιημένη εμφάνιση και όχι μια ακριβής απεικόνιση. Αυτό πιθανόν να οφείλεται σε κάποια σύνδεση με ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων που ευθύνονται για την δημιουργία των συμβόλων αυτών, και οι οποίοι προφανώς διέθεταν ορισμένες γνώσεις σχετικά με τα αρχαία ιερογλυφικά κείμενα και την σημασία τους. Συνεπώς, θα απορρίψω τις συνήθεις ερμηνείες που αποδίδονται γενικά στα σύγχρονα σχέδια γκράφιτι, τα οποία είμαι βέβαιος ότι όλοι έχουν συναντήσει άπειρες φορές.

Όπως μπορείτε να δείτε καθαρά σε αυτήν την εικόνα (εικόνα >08), η χρησιμοποίηση κειμένου με ιερογλυφικά έχει πλέον γίνει πιο συνηθισμένη. Η ιδιαίτερη αυτή ομάδα βρίσκεται στην ίδια ράχη του βουνού, σε κάποια απόσταση μακριά από τις υπόλοιπες. Αν δεν με βοηθούσε η διερευνητική μου φύση, θα μας είχε διαφύγει εντελώς. Χάριν παρουσίασης του περιβάλλοντος τοπίου, θα προσθέσω ότι ακριβώς κάτω από αυτά τα σύμβολα βρίσκεται ένα οικοδόμημα που έχει χαρακτηριστεί ως Κοπτική, πιθανόν, μεταγενέστερη Χριστιανική εκκλησία, ενώ στην περιοχή  υπάρχουν πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων από ακόμη πιο πρώιμες εποχές.

Αυτά τα σύμβολα μοιάζουν με συνένωση διαφορετικών τρόπων πνευματικής σκέψης. Για παράδειγμα, το σκήπτρο Ουρς (Usr, Wsr) που φέρει ένα φτερό της θεάς Μάατ, ίσως υποδεικνύει τον θεό Σεμπ ή την θεά της Συμπαντικής Αλήθειας, την ίδια την Μάατ. Τα σύμβολα   ΩΜ που έχουν αντιστραφεί από μέσα προς τα έξω αναφέρονται στις Σανσκριτικές Βέδες, και ο εξάντας ίσως υποδηλώνει ναυσιπλοΐα. Ταυτόχρονα όμως, ίσως αναφέρεται στον αστερισμό του Εξάντα που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την κοιλιά του Λέοντα. Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε καλά την χρήση του εξάντα ως τεκτονικού συμβόλου. 

Μετά την ανακάλυψη της δεύτερης ομάδας συνεχίσαμε τις έρευνές μας κατευθυνόμενοι προς την κοιλάδα των Κοπτών, όπως αποκαλείται λόγω των Κοπτικών επιγραφών που είχε ανακαλύψει εκεί ο Κάρτερ το 1916 (εικόνα >09). Σύμφωνα με τις σημειώσεις του, αυτές ήταν οι μοναδικές επιγραφές στην συγκεκριμένη κοιλάδα, η οποία δεν περιείχε άλλα αρχαιολογικά ευρήματα που μπορούσε να καταγράψει με βεβαιότητα.

Η πρόσβαση σε αυτήν ήταν τουλάχιστον δύσκολη, θα έλεγα, και απαιτήθηκαν όλες οι ικανότητές μας να χειραγωγήσουμε τα άλογα, ώστε να τα οδηγήσουμε μέσα από τους ογκόλιθους και τις διασκορπισμένες πέτρες που περιόριζαν κάθε κίνησή μας. Τελικά τα καταφέραμε και συναντήσαμε ένα σκιερό σημείο όπου δέσαμε τα άλογα. Είχαμε πλέον συνηθίσει στην ιδέα πως θα βλέπαμε κάποιο σύμβολο προτού ανακαλύψουμε προϋπάρχουσες αρχαίες επιγραφές ή γκράφιτι, και δεν υπήρξε εξαίρεση ούτε σε αυτήν την περίπτωση. 

Το σκήπτρο Ουσρ (εικόνα >10) έστεκε μόνο του ψηλά σε μια μοναχική πλαγιά, επάνω από το σημείο όπου είχαμε δέσει τα άλογα, εντελώς κρυμμένο από την θέα και χωρίς κάποιον ευδιάκριτο τρόπο να το προσεγγίσει κανείς. Με μεγάλη προσοχή ωστόσο, κινηθήκαμε προς το σημείο εκείνο όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από την εικόνα. Εδώ, εάν μου το επιτρέπετε, θα ήθελα να  καταθέσω μιαν άποψη ή μια επισήμανση. Οι τοποθεσίες όπου ανακαλύψαμε τα σύμβολα έχουν τέτοια φύση, ώστε είναι αδύνατο να σκεφθεί κανείς πως ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων θα μπορούσε να χαλαλίσει χρόνο και κόπο, προκειμένου να αναρριχηθεί σε τόσο αφιλόξενους τόπους προκειμένου να προβεί σε κάποιου είδους βανδαλισμό απλώς και μόνον, ζωγραφίζοντας αυτά τα σκόρπια σχέδια.

Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι καθημερινά καταναλώναμε πάνω από εννέα λίτρα νερού, ο καθένας, χωρίς να αναφερθώ στον εξοπλισμό που έπρεπε να μεταφέρουμε, τα απαραίτητα τρόφιμα και τα άλλα εφόδια. Κατά συνέπεια, θεωρείτε λογικό να υποθέτουμε ότι ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων θα ξεκινούσαν ένα ταξίδι σαν αυτό, εφοδιασμένοι με τα απαραίτητα: νερό, τροφή και φυσικά, χρώμα και πινέλα, απλώς και μόνον για να ζωγραφίσουν σκόρπια σχέδια γκράφιτι;  Δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι ανάλογο.

Στην ομάδα αυτών των συμβόλων προτιμώ να αναφέρομαι ως σκάλα του Ιακώβ. Όπως βλέπετε, έχουν ζωγραφιστεί με μεγάλη επιδεξιότητα και προσοχή, εδομένης της ανώμαλης επιφάνειας του βράχου λόγω φυσιολογικής φθοράς. Η σκάλα με τα δέκα σκαλοπάτια  (εικόνα >11) οδηγεί σε κάποιο πιθανό ουράνιο σώμα, και περιβάλλεται από τρία πεντάκτινα αστέρια και ένα ορθογώνιο σώμα στην αριστερά πλευρά. Η οδόντωση της βραχώδους επιφάνειας δημιουργεί το σχήμα ενός φυσικού ορθογώνιου που έχει καλυφθεί με λευκό χρώμα. Ο Πράσινος άνθρωπος, όπως προτιμώ να θεωρώ αυτό το σχήμα, κάθεται στο πρώτο σκαλοπάτι της σκάλας. Όπως συμβαίνει και με τις υπόλοιπες ομάδες συμβόλων, η ερμηνεία των συγκεκριμένων είναι ανοικτή προς συζήτηση.

Αυτές οι δύο κουκουβάγιες που έχουν τοποθετηθεί σε μικρή απόσταση από την σκάλα του Ιακώβ, ατενίζουν προς τα κάτω στην κοιλάδα σαν να την προστατεύουν από πλεονεκτική θέση. Παρατηρείστε την διαφορά στο μέγεθος, που προφανώς υποδηλώνει αρσενικό και θηλυκό, ή γονέα και απόγονο.

Αυτά τα σύμβολα απεικονίζουν δύο Αητούς. Παρατηρείστε το σχέδιο στην φτερούγα του μεγαλύτερου πουλιού. Η διαφορά υποδηλώνει το φύλο του ή κάποιο είδος ιεραρχίας. Τοποθετημένο επάνω από τους αητούς βρίσκεται το ιερογλυφικό του σχοινιού, που σημαίνει «δένω» ή «εσύ». Είναι το ίδιο σύμβολο με εκείνο που διακρίναμε προηγουμένως στην μικρή πυραμίδα της δεύτερης ομάδας.

Το Ανκ είναι ένα από τα διασημότερα Αιγυπτιακά σύμβολα και συμβολίζει την ζωή. Το συγκεκριμένο Ανκ έχει ύψος περίπου ενάμιση μέτρο και είναι τοποθετημένο στους πρόποδες μιας περιοχής που έχει υποστεί ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτό που εννοώ, είναι ότι η υπό εξέταση περιοχή έχει επιπεδωθεί προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως βάση ή εξέδρα, επάνω στην οποία κάποιος ή κάποιοι να μπορούν να εκτελέσουν ορισμένου είδους εργασία.

Υπάρχει μια παράξενη ιστορία σχετικά με αυτήν την κοιλάδα και αυτήν την ομάδα συμβόλων. Πριν ανακαλύψουμε τα συγκεκριμένα σύμβολα εκείνο το απόγευμα, καθόμασταν στο σημείο αυτό παρακολουθώντας δύο αητούς και δύο κουκουβάγιες που μάχονταν ποιος θα κυριαρχούσε στον αέρα. Όπως είναι φυσικό, νίκησαν οι κουκουβάγιες χρησιμοποιώντας την σοφία τους, ώστε να μην καταφέρουν να τις γραπώσουν οι αητοί. Στην συνέχεια, εξολοκλήρου συμπτωματικά, έτυχε να προσπεράσουμε δύο ζωγραφισμένες κουκουβάγιες και Αητούς, γεγονός που φάνηκε το λιγότερο ως ένα είδος σουρεαλιστικής εμπειρίας, θα έλεγα.

Η νότια πλευρά της κοιλάδας-φαραγγιού Ελ Αγκάλα  (εικόνα >12) δεν περιλάμβανε απλώς πληθώρα μικρότερων αξιοσημείωτων τάφων και ιερών ταφικής προσφοράς στις πλαγιές της, αλλά επίσης, τα σύμβολα της ομάδας 4 που ατένιζαν από ψηλά την κοιλάδα. Τα συγκεκριμένα σύμβολα έχουν τοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε είναι αδύνατο να τα διακρίνει κανείς, εκτός και αν αναρριχηθεί στην βουνοπλαγιά της κοιλάδας-φαραγγιού Ελ Γκάρμι και τα παρατηρήσει από μακριά, πράγμα που εμείς κάναμε και έτσι ανακαλύψαμε την ύπαρξή τους.

Σαν  άλλη τελετή περάσματος, η τοποθεσία των συμβόλων παρέχει σε κάποιον τον τρόπο να παρατηρήσει την επόμενη ομάδα σχημάτων. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω. Όπως συμβαίνει στην διάρκεια ενός μυστηρίου, ο επισκέπτης πρέπει να σταθεί δίπλα στην πρώτη ομάδα συμβόλων, προκειμένου να  παρατηρήσει την δεύτερη που θα τον οδηγήσει στην τρίτη, και ούτε καθεξής. Είναι σαν να υφίσταται ένα τυπικό περάσματος με σκοπό να εκπληρώσει την αποστολή του, ανακαλύπτοντας τον δρόμο του ή τον δρόμο της προς το τελικό μήνυμα, ένα είδος μύησης, αν προτιμάτε. Το υψίπεδο όπου έχουν τοποθετηθεί αυτά τα σύμβολα παρέχει ένα είδος εξέδρας με μοναδική θέα. Αν αρκεστεί κανείς σε ό,τι υπάρχει στο βάθος της κοιλάδας μόνον, θα χάσει την ευκαιρία να παρατηρήσει τα επιπλέον σύμβολα. Κατά συνέπεια, εκείνος ή εκείνοι που ευθύνονται για την δημιουργία τους, περιμένουν από τους επισκέπτες να αναρριχηθούν στις πλαγιές και τους γκρεμνούς προκειμένου να εντοπίσουν περισσότερα. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει σκόπιμη επιλογή και σχεδιασμό, και όχι απλώς τυχαία γκράφιτι.

Η νότια πλευρά περιέχει συνολικά 13 διακριτά σύμβολα, σε επτά διαφορετικά σημεία. Όπως μπορείτε να δείτε στις εικόνες, υπάρχουν τρεις ομάδες πολλαπλών συμβόλων που προφανώς παραπέμπουν σε κάποιο είδος μηνύματος ή σκόπιμης υπόδειξης, ενώ τα άλλα παρέχουν μεμονωμένες έννοιες. Η ομάδα 4 έχει σχεδιαστεί με την μεγαλύτερη δεξιοτεχνία που παρατηρήσαμε έως τώρα, και περιλαμβάνει τα μεγαλύτερα σχήματα (εικόνες >13,14).

Στην συγκεκριμένη αυτή πλαγιά ανακαλύψαμε το «σπήλαιο της μύησης» όπου, επάνω σε ένα είδος βωμού διακρίναμε μια φωτογραφική απεικόνιση ενός πιθανού μαγνητικού πεδίου, σαν εκείνα που δημιουργούνται με ρινίδια σιδήρου και έναν μαγνήτη. Δίπλα στην φωτογραφική απεικόνιση υπήρχε ένα κερί, ένα θραύσμα αγγείου από ροζ γρανίτη, μια απολιθωμένη αχιβάδα και ένα κομμάτι ασβεστόλιθου (εικόνα >15). Το σπήλαιο περιείχε επίσης διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων θραυσμάτων πήλινων αγγείων και επιγραφών. Με ποιο τρόπο συνδέονται τα ζωγραφισμένα σύμβολα με τον βωμό, παραμένει ένα μυστήριο, αλλά πεποίθησή μας είναι ότι υπάρχει πράγματι σύνδεση μεταξύ τους.

Όπως βλέπετε στις εικόνες, ο καλλιτέχνης ή οι καλλιτέχνες έχουν χρησιμοποιήσει φυσικούς σχηματισμούς βράχων, με τους οποίους τόνισαν διάφορες λεπτομέρειες των συμβόλων.  Όπως και προηγουμένως, μπορούμε πάλι να διαπιστώσουμε την χρήση ερμηνευμένων κειμένων με ιερογλυφικά και αρχαϊκή εικονογραφία, που έχει μορφοποιηθεί έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ατόμου ή της ομάδας των καλλιτεχνών.

Θα παρατηρήσετε επίσης ότι το σκήπτρο Ουσρ έχει πάλι χρησιμοποιηθεί σε αυτήν την ομάδα, αλλά στέκεται αυτόνομο και όχι ως τμήμα της. Ο πίνακας με τα τετράγωνα και τα πυργοειδή σχήματα θυμίζει τις μεσαιωνικές απεικονίσεις κάστρων της Μάπα Μούντι (Mappa Mundii- του Χάρτη του Κόσμου) εκείνης της εποχής. H διακόσμηση με σχέδια ζιγκ-ζαγκ θα μπορούσε να υποδηλώνει το νερό, ενώ τα πυργοειδή σχήματα στην κορυφή ίσως να αποτελούν στοιχεία κάποιας αρχιτεκτονικής λεπτομέρειας.  

Νομίζω ότι η χρήση της στήλης Ντζέντ είναι καθοριστική, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα από τα λίγα σύμβολα που δεν έχουν χειραγωγηθεί. Βρίσκεται στο μέσον μιας ομάδας άλλων συμβόλων, τα οποία συμπεριλαμβάνουν την μύγα, το φίδι και το σαλιγκάρι (ή κερασφόρο οχιά). Θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι η στήλη Ντζεντ είναι εξέχουσας σημασίας σε αυτό το μήνυμα, λόγω του μεγέθους της και της γνωστής γενικά έννοιάς της ως σύμβολο ισχύος και δύναμης.

Μετά την ανακάλυψη της ομάδας 4, η προσοχή μας στράφηκε στις υπόλοιπες κοιλάδες της περιοχής και τους γκρεμνούς  κατά μήκος της κορυφογραμμής της Θηβαϊκής οροσειράς. Δεν ανακαλύψαμε σύμβολα πέρα από τα όρια της κοιλάδας-φαραγγιού Ελ Αγκάλα, ούτε κάποια άλλη σύγχρονη ανθρώπινη παρέμβαση στην περιοχή. 

Ανακαλύψαμε όμως ποικίλες αδημοσίευτες ακόμη επιγραφές και σχέδια γκράφιτι που σχετίζονται με τον ιερέα Μπουτχαμούν και, το σπουδαιότερο, με τον ιερέα Χέριχορ, του οποίου ο τάφος δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί. Αμφότεροι ιερείς, οι οποίοι ανήκουν στην 21^η και 22^η δυναστεία, ερευνούσαν την περιοχή στην διάρκεια του υπουργήματός τους, αναζητώντας τα κατάλληλα σημεία για να κατασκευάσουν τους τάφους τους. Επίσης, ανακαλύψαμε εκ νέου τα νεολιθικά καταλύματα και τα εργαστήρια επεξεργασίας πυρόλιθου, τα οποία είχαν ήδη καταγράψει ο Αύγουστος Πητ Ρίβερς και ο Σερ Τζον Λούμποκ, στους οποίους θα αναφερθώ αργότερα. Ανάμεσα σε όλους τους ακαδημαϊκούς που έχουν εξερευνήσει αυτές τις περιοχές, κανείς δεν έχει μνημονεύσει τα σύμβολα λευκού χρώματος.

Οι τελευταίες ομάδες συμβόλων βρίσκονταν στην πρόσοψη της οροσειράς. Εξερευνώντας την περιοχή, θέλαμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο χρησιμοποιήθηκαν οι κοιλάδες ως εμπορικοί δρόμοι και όχι άλλες συντομότερες διαδρομές κατά μήκος της οροσειράς. Στα χαμηλότερα σημεία της ανατολικής πλαγιάς που υψώνεται πάνω από την Θηβαϊκή νεκρόπολη, ανακαλύψαμε την ομάδα 5. Κρυμμένη από την κοινή θέα, θα έλεγα, αυτή η ομάδα είχε σχεδιαστεί σε τέτοιο ύψος ώστε ήταν αδύνατο να τα διακρίνει κανείς χωρίς να βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο. Στην πραγματικότητα, άπειρες φορές είχαμε προσπεράσει αυτήν την τοποθεσία ταξιδεύοντας καθημερινά με κατεύθυνση προς τις κοιλάδες (εικόνα >15).  

Στα χαμηλότερα σημεία της ανατολικής πλαγιάς υπάρχει πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται θραύσματα πήλινων αγγείων και επιγραφές από διάφορες ιστορικές περιόδους της αρχαίας Αιγύπτου. Υπάρχουν επίσης αρκετοί ανασκαμμένοι τάφοι, ως επί το πλείστον συλημένοι κατά την αρχαιότητα και υποκείμενοι στην φυσιολογική φθορά και επέμβαση από εξωτερικούς παράγοντες.

Έχοντας ανακαλύψει μερικά θραύσματα αγγείων στις απορροές της πλαγιάς, αποφασίσαμε να τα ακολουθήσουμε έως τους πρόποδες. Εκεί ανακαλύψαμε την ομάδα συμβόλων 5, στην οποία παρατηρήσαμε τα πρώτα αριθμητικά σύμβολα, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από την φωτογραφία. Εδώ ο καλλιτέχνης πάλι χρησιμοποίησε την φυσική διαμόρφωση του βράχου, απλώνοντας το λευκό χρώμα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καταστεί εντονότερο το σχήμα του τελευταίου σχεδίου.

Τα  κυκλικά σύμβολα θα μπορούσαν να αποτελούν απεικονίσεις του καταφάνερου συμβόλου του Ρα, ενώ από τον μικρότερο κύκλο που έχει χρησιμοποιηθεί με το μη χρωματισμένο κεντρικό σημείο, μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα μήνυμα ή μια σκόπιμη υπόδειξη σε αυτήν την συγκεκριμένη ομάδα.

Το διαμάντι βρίσκεται χωριστά από τα άλλα σύμβολα σε αυτήν την πλαγιά. Η θέση του αυτή, του επιτρέπει να διατηρεί μια οξείδωση στην επιφάνειά του, όμοια με εκείνη του συμβόλου Ανκ στην κοιλάδα των Κοπτών. Όλα τα υπόλοιπα σύμβολα έχουν τοποθετηθεί σε τέτοιο σημείο ώστε να παραμένουν καθαρά από σκόνη ή οξείδωση στην επιφάνειά τους.

Το σύμβολο του Άνουβι ξεχωρίζει από όσα σύμβολα έχουμε έως τώρα ανακαλύψει στις κοιλάδες. Έχει τέτοια θέση, ώστε είναι καταφανές πως δεν είχε τοποθετηθεί εκεί για να προσελκύσει την προσοχή κάποιου περαστικού διαβάτη ή επιτηρητή. Ένα μικρό ελικοειδές μονοπάτι γεμάτο από διάσπαρτα αρχαιολογικά υλικά οδηγεί ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκεται, ενώ στην πλαγιά κάτω από το σύμβολο στοιβάζονται λίθινα καταλύματα, και κυρίως, μια εγκατάσταση στρατιωτικής φύσεως και όχι απλών πολιτών (εικόνα >17).  

Όπως βλέπετε στην εικόνα, τα σύμβολα είναι το μόνο δείγμα χρήσης λευκού χρώματος από τον καλλιτέχνη ή την ομάδα καλλιτεχνών, ακριβώς επάνω σε προϋπάρχοντα αρχαϊκά σχέδια γκράφιτι. Αυτό όμως κατέστησε εντονότερες τις απεικονίσεις που βρίσκονταν κάτω από το λευκό χρώμα, όπως μπορείτε και εσείς να δείτε εδώ καθαρά. Στην πλαγιά είχαν ήδη σχεδιαστεί πολλές μορφές και σύμβολα, από την αρχαιότητα, συνδεόμενα κυρίως με μιαν Ερμητική/Γνωστική θεματολογία συμπεριλαμβανομένου του Αμπράξας, σχημάτων με μορφή σκορπιού, καθώς και άλλα θέματα μαγικής εικονογραφίας, από εκείνο το είδος εικονικών αναθημάτων που σχετίζονται με την προστασία.

Η πλαγιά περιέχει την μεγαλύτερη συγκέντρωση προϋπαρχόντων αρχαϊκών γκράφιτι και επιγραφών, που έχουμε καταφέρει έως τώρα να καταγράψουμε σε αυτήν την συγκεκριμένη περιοχή των Θηβαϊκών βουνών. Το ιδιαίτερο αυτό σύμβολο, λόγω των χαρακτηριστικών του και της σχέσης του με τον Άνουβι ή Γουεπγουάγουετ, θα μπορούσε από την θέση του στην πρόσοψη ενός δυτικού λόφου, να υποδεικνύει μιαν άμεση σύνδεση με τα καθήκοντα των μουμιοποιημένων θεοτήτων. Ο Γουεπγουάγουετ ήταν αυτός που «διανοίγει την οδό και το στόμα του νεκρού» στην διάρκεια της τελετής μουμιοποίησης, και ο Άνουβι ήταν επίσης παρών σε αυτήν την διαδικασία. Η αγκιστροειδής ουρά στην βάση του συμβόλου είναι ενδεικτική του αγκίστρου που χρησιμοποιείτο για την αφαίρεση του ανεπιθύμητου εγκεφαλικού υλικού στην διάρκεια αυτής της τελετής. Ο Άνουβι συντελούσε ιδιαιτέρως σε αυτήν την διαδικασία μουμιοποίησης.

Είναι ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι, από την υψηλή πλεονεκτική θέση εκείνου που διανοίγει την οδό, καταφέραμε να παρατηρήσουμε τα σύμβολα στις ομάδες 2,4 και 7. Το ολοκάθαρο αυτό σύμβολο προφανώς είχε χρησιμοποιηθεί ως πρώτος οδοδείκτης, που καθοδηγούσε τον επισκέπτη να προχωρήσει στην επόμενη ομάδα συμβόλων κατά το τυπικό του περάσματος που ανέφερα παραπάνω.

Η ομάδα 7, την οποία καταφέραμε να παρατηρήσουμε από το σύμβολο του Άνουβι, μας προσέφερε μια πιο σύγχρονη ερμηνεία ή συμβολικό μήνυμα. Τα άστρα με τις τρεις ακτίνες στέκονταν επάνω από ό,τι μπορεί να θεωρηθεί ως απεικόνιση ενός χωνιού, ή πτερύγιου αεροπλάνου ή, έστω, ιπτάμενου αντικειμένου. Κατέληξα να αποκαλέσω το σύμβολο αυτό Βούλκαν (Ήφαιστο) λόγω της ομοιότητάς του με το συγκεκριμένο τύπο αεροπλάνου. Η μορφή ενός σαλιγκαριού κάτω από αυτό, είναι ιερογλυφικό σύμβολο.

Ο σκαραβαίος που βρίσκεται σε ύψος περίπου ενάμιση μέτρου, έχει σχεδιαστεί σε μια πιο τραχιά επιφάνεια από ό,τι τα υπόλοιπα σύμβολα, αλλά το λευκό χρώμα που χρησιμοποιήθηκε έχει απλωθεί ομοιόμορφα χωρίς σταγόνες ή άλλο πρόβλημα στο σημείο εκείνο. Τα σχέδιά τους δεν διακρίνονται από αλλού, παρά μόνον αν κάποιος στέκεται πολύ κοντά στο σύμβολο του Άνουβι. Στο σημείο αυτό είναι δύσκολο να σας προτείνω κάποια συμπεράσματα σχετικά με την πιθανή σκοπιμότητα και ερμηνεία των συμβόλων. Η μόνη διαθέσιμη επίσημη αναφορά είναι μια φωτογραφία του συμβόλου του Άνουβι από Ρώσους αρχαιολόγους στις αρχές του έτους 2000, οι οποίοι πίστευαν ότι ήταν αρχαϊκό. Εκ του χρώματος και της σύνθεσης της μπογιάς που είχε χρησιμοποιηθεί, σε συνδυασμό με την λευκή και μαύρη φωτογραφία του μαγνητικού πεδίου, πιστεύουμε ότι η ηλικία των συμβόλων υπολογίζεται κάπου μεταξύ των ετών 1920 και 1995.

Όπως έχετε ήδη παρατηρήσει στις διάφορες εικόνες, με εξαίρεση το σύμβολο του Άνουβι, όλα έχουν σχεδιαστεί με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια ώστε να μην καταστραφούν προϋπάρχοντα αρχαϊκά γκράφιτι. Παρατηρήσαμε επίσης ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, αν όχι όλες, υπήρχαν αρχαϊκά γκράφιτι κοντά σε όλες τις επτά περιοχές. Να υποθέσουμε ότι υπήρχε σκοπιμότητα στην δημιουργία τους σε αυτήν την συγκεκριμένη περιοχή, ως συνέχιση δηλαδή μιας αρχαϊκής παράδοσης;

Από τους πρώτους αιώνες της Ευρωπαϊκής ιστορίας, υπήρξαν σημαντικά άτομα και ομάδες που συνδέονταν με τα Μυστήρια της Αιγύπτου και την αρχαία Γνώση. Είτε τα λευκού χρώματος σύμβολα είναι απλώς διακοσμητικά είτε σκόπιμα, εξακολουθεί να υφίσταται ένα μυστήριο γύρω τους. Το Λούξορ υπήρξε κέντρο Ερμητικής και Εσωτερικής γνώσης, εκτροφείο ποικίλων ομάδων και ατόμων που επιθυμούσαν την φώτιση μέσω εμπλοκής στις αρχαϊκές τέχνες.  Θα μπορούσε ίσως μία ή περισσότερες από αυτές τις ομάδες να ευθύνονται για τα σύμβολα αυτά; Παρά τις εκτεταμένες έρευνές μας εξακολουθούμε να μην μπορούμε να εξακριβώσουμε από ποιον ή από ποια ομάδα έχουν δημιουργηθεί. Εντούτοις, μέσω αυτών έχουν έλθει στο φως διάφορες ενδιαφέρουσες πτυχές από το λαμπερό και σχετικά μυστικιστικό, απόκρυφο παρελθόν του Λούξορ.

Η Ερμητική Αδελφότητα του Λούξορ υπήρξε ένας από τους υποστηρικτές του. Οι εγκαταστάσεις της βρίσκονταν στην Ανατολική όχθη του Λούξορ, όπου σήμερα στέκεται το μουσείο Μουμιοποίησης. Η Αδελφότητα του Λούξορ προσήλκυσε πολλά αξιόλογα άτομα στο κατώφλι της, από Ερμητικούς/Θεοσοφικούς και Εσωτερικούς κύκλους. Όπως όλοι γνωρίζετε, πολλές ομάδες και σχολές που ενεργούσαν με δική τους πρωτοβουλία, αποσχίστηκαν από τον αρχικό οργανισμό και αρκετές από αυτές εξακολουθούν να υφίστανται ενεργά σήμερα. Θα μπορούσε κάποια ανάμεσά τους να ευθύνεται για τα συγκεκριμένα σύμβολα;

Το υπάρχον πληροφοριακό υλικό σχετικά με τις επισκέψεις των πιο αξιόλογων προσωπικοτήτων από ανάλογους τους κύκλους στην Αίγυπτο, στην διάρκεια του τελευταίου τμήματος του 19^ου αιώνα και τις αρχές του 20^ου, απλώς προσθέτει στοιχεία στην παραπάνω υπόθεση. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος βαθμός εσωτερισμού στα σύμβολα, και θα μπορούσαν να συσχετιστούν με πολλές από τις ποικίλες ομάδες και σχολές που δρουν εκεί σήμερα. Θα πρέπει όμως να παραμένει κανείς ουδέτερος όταν εξετάζει τέτοιου είδους θέματα όπως είναι τα σύμβολα.

Ανακαλύπτοντας τον τάφο του Τουτανχαμών το 1922, ο Χάουαρντ Κάρτερ έφερε την ιστορία της Αιγύπτου στο κατώφλι των απλών πολιτών της Ευρώπης και ακόμη παραπέρα. Η ανακάλυψη του τάφου προσέφερε ελπίδα στις οικογένειες που είχαν υποφέρει από το πένθος για την απώλεια ζωής στην διάρκεια του Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ μέσω της μανίας που κυριάρχησε για τα αρχαία Αιγυπτιακά μυστήρια, οι άνθρωποι αυτοί μπόρεσαν να νιώσουν μιαν ανακούφιση ως προς το ζήτημα της μεταθανάτιας ζωής. Η Αιγυπτιομανία κατέλαβε τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις που διέθεταν την οικονομική άνεση για πολυτελείς περιπέτειες. Αρκετές από αυτές τις οικογένειες ήταν εξοικειωμένες με τις διάφορες σχολές και ομάδες που δρούσαν εκτός του κύριου θρησκευτικού ρεύματος. Όσα άκουγαν γι’ αυτές, προσέλκυαν εκείνους που διψούσαν για περισσότερη γνώση και φώτιση πέρα από τα τετριμμένα, είτε επρόκειτο για πνευματική είτε όχι. Μια ανάλογη διαδρομή προσέφεραν οι αρχαίες μαγικές Αιγυπτιακές τέχνες, ενώ οι θησαυροί του τάφου του Τουτανχαμών απλώς παρείχαν περισσότερη καύσιμη ύλη σε αυτήν τους την επιθυμία. 

Παρά το γεγονός ότι η ανακάλυψη του Κάρτερ προσέφερε στο κοινό μια γεύση από την ευημερία της Αιγυπτιακής ιστορίας, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι οι υπάρχουσες ομάδες και σχολές ήδη την είχαν γευτεί. Επειδή ο πυρήνας των συστημάτων τους ήταν θεμελιωμένος στις αρετές και τις τέχνες των αρχαίων Αιγυπτίων, οι σχολές αυτές είχαν ήδη θρέψει αρκετά την δίψα τους για ισχύ και γνώσεις.

Όπως μπορείτε να δείτε στις εικόνες, πολλά γνωστά πρόσωπα και ονόματα συνδέονται με τα Θηβαϊκά Βουνά και τα μυστικά που κρύβονται εκεί. Περαιτέρω διερεύνηση στην βιογραφία αυτών των ατόμων, μας αποκάλυψε ένα σχετικά πολύχρωμο υπόβαθρο ζωής, αλλά απλώς πρόσθεσε ακόμη περισσότερη σύγχυση στο μυστήριο των συμβόλων με το λευκό χρώμα.

Ο Φλίντερς Πέτρι, που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στην Αίγυπτο και τις έρευνές του, ταξίδεψε κάποτε στα ίδια μονοπάτια με εμάς στα Θηβαϊκά Βουνά, και είχε επίσης σχέση με Ερμητικές και Εσωτερικές ομάδες του 20^ου αιώνα. Η βοηθός του  Μάργκαρετ Μάρεϋ ήταν διάσημη για τα έργα που είχε εκδώσει σχετικά με την Μαγεία και την γητεία. Οι ακαδημαϊκοί κύκλοι με τους οποίους αμφότεροι ταξίδευαν, είχαν αρκετές σχέσεις επίσης με εκείνους που ανήκαν στις διάφορες Εσωτερικές και Θεοσοφικές ομάδες, διαφωτιστικές στους δικούς τους τομείς.

Ο Πέτρι συνδεόταν στενά με τον Αύγουστο Πητ Ρίβερς, ο οποίος είχε εξερευνήσει τις ίδιες διαδρομές, ενώ μέσω του γάμου της θυγατέρας του με τον Σερ Τζον Λούμποκ, κατέστη ο πρώτος φύλακας των Βρετανικών Αρχαίων μνημείων. Μαζί με τον Πέτρι εξερεύνησαν και τοπογράφησαν το Στόουνχετζ στην περιοχή του Σόμερσετ της Αγγλίας. Μερικά χρόνια αργότερα συναντήθηκαν στην  Γκίζα, προφανώς για να συζητήσουν τις διάφορες ιδιότητες των μεγαλοπρεπών αυτών κατασκευών. Εκείνη την εποχή, ο Πητ Ρίβερς είχε εξελιχθεί σε πλήρως καταρτισμένο αρχαιολόγο και ήταν επίσης μέλος της «Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών». Δεν ήταν τόσο διάσημη βέβαια, για τα υψηλά ιστάμενα μέλη της όπως ο Πητ Ρίβερς και ο Λούμποκ, οι οποίοι παρουσίασαν από κοινού τα ευρήματά τους στις Βασιλικές εταιρείες και τις κλειστές ομάδες παράλληλα.

Την  ίδια εποχή, η Μάρεϋ εκπαίδευε τον Μπάτισκομπ Γκαν που μελετούσε τα έργα του Άλιστερ Κρόουλι κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αλλά παρέμενε ένας σταθερός ακόλουθος της ερμητικής και εσωτερικής διδασκαλίας σε ολόκληρη την σταδιοδρομία του. Μαθητές του ήταν οι ΤGH Τζέημς και Ρικάρντο Κάμινος, οι οποίοι συνέβαλλαν αμφότεροι στην ταξινόμηση και καταγραφή των αρχαίων συμβόλων που είχαμε ερευνήσει με την Μαρία τα τελευταία 15 χρόνια εν συνόλω. Παρόλα αυτά, μετά από 28 χρόνια έρευνας στις τοποθεσίες της Σιλσίλα, παραμένει η ανάγκη να συνταχθεί μια κατανοητή αναφορά ή εργασία προς δημοσίευση σχετικά με τις ανακαλύψεις τους. Ο Άρθουρ Έβανς, ο οποίος εργάστηκε κατά τον ίδιο τρόπο όταν εξερευνούσε την Κρήτη, χλευάστηκε από τους ακαδημαϊκούς κύκλους για τις ανακαλύψεις του, αλλά εξυμνήθηκε εκτός αυτών και μνημονεύεται από τον Τσάρλς Ληντμπήτερ στο έργο του «Η Κεκρυμμένη Ζωή στον Ελευθεροτεκτονισμό». Ο Έβανς πραγματεύθηκε την χρήση του αρχαϊκού συμβολισμού αλλά αρνήθηκε να προχωρήσει περαιτέρω.

Μια από τις άλλες αξιοσημείωτες προσωπικότητες που επίσης ασχολήθηκαν με όσα προανέφερα, ήταν ο Εμίλ Μπρουγκς. Συνέβαλε στην απόκτηση της στήλης της αποκάλυψης, ή Ανκ-εφ-εν-Κονσού, για λογαριασμό του Άλιστερ Κρόουλι, η οποία αποτέλεσε ένα σημαντικό τμήμα του αρχικού μυστικιστικού έργου του «Το Βιβλίο του Νόμου», που άρχισε να συγγράφει στο Κάιρο το 1904. Επίσης, άλλος ένας ήταν ο Μπάτισκομπ Τζόρτζ Γκαν, ο οποίος είχε εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό με τον απόκρυφο κόσμο στην Αγγλία, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Άλιστερ Κρόουλι. Εργάστηκε για λογαριασμό του Χάουαρντ Κάρτερ μεταφράζοντας την Οστράκα που είχε ανακαλυφθεί στον τάφο του Τουτανχαμών.

Δεν είναι παράλογο να υποθέτουμε ότι αυτοί οι φίλοι ακαδημαϊκοί δεν είχαν συζητήσει ή αντιπαραθέσει απόψεις, σχετικά με τις μάλλον μυστικιστικές αρχές που αποδίδονταν στην αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία ή τον λατρευτικό της ρόλο. Δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι προέκυψε ένα δίκτυο αποτελούμενο από αυτούς τους ακαδημαϊκούς, και ότι ακολούθησε η προσωπική τους εμπλοκή στα απόκρυφα δίκτυα της Ευρώπης, καθώς ήταν σε θέση να παράσχουν αυθεντικό υλικό σχετικά με την αρχαϊκή μαγική τέχνη.

Υπάρχουν αμέτρητα άλλα άτομα τα οποία, διαμέσου της σχέσης τους, φέρουν στο φως ένα ολόκληρο δίκτυο διάσημων προσωπικοτήτων, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι ενεπλάκησαν στην πρακτική και τα τελετουργικά εγχειρήματα όσων αναζητούσαν την φώτιση. Φρόιντ, Γιουνγκ, Μπλαβάτσκυ, Αφγκάνι, οικογένεια Ρόδτσιλντ, η ανώτερη τάξη της Ευρώπης και διάσημοι πολιτικοί της εποχής τους, όλοι είχαν επηρεαστεί από την μυστικιστική έλξη της Αιγύπτου και της Γνώσης. Αρκεί να ερευνήσει κανείς κάτω από την αυστηρότερη ακαδημαϊκή επιφάνεια και θα διαπιστώσει τις προσωπικές και εντούτοις πνευματικές ανακαλύψεις εκείνης της εποχής. Τα σύμβολα συνιστούν μια μαρτυρία για αυτές τις ανακαλύψεις και υποδεικνύουν μια συνέχιση της πεποίθησης για τον έλεγχο της αρχαϊκής μαγικής λατρείας.

Θα ολοκληρώσω την παρουσίασή μου, θέτοντας το καυτό ερώτημα που έως τώρα μας υπεκφεύγει: εάν τα σύμβολα με το λευκό χρώμα δεν είναι απλώς σχέδια γκράφιτι αλλά αποδίδονται σε κάποια Ερμητική/Εσωτερική ομάδα, τότε ποιος είναι υπεύθυνος για την δημιουργία τους; Παραμένουν «κρυμμένα σε κοινή θέα».

Συγχωρήστε μου το λογοπαίγνιο, αλλά χρησιμοποιώ εκείνο που αναδύεται φυσιολογικά σε όσους έχουν διδαχθεί σχετικά με την τέχνη.