Η Huldra από την Σκανδιναβική παράδοση των Δασών
Επιλογή-Μετάφραση: Γιώργος Γεωργιάδης
Η Huldra, Hylda, Skogsrå ή Skogfru (σύζυγος/γυναίκα του Δάσους) είναι μία επικίνδυνη σαγηνευτική γυναίκα «Πλανεύτρα» που ζει στο δάσος. Η Huldra σαγηνεύει και παρασύρει τους άνδρες μέσα στο δάσος για να εξασφαλίσει την ελευθερία της ή, μερικές φορές, για να ρουφήξει τη ζωή από μέσα τους. Μία από τις μεθόδους της είναι να εμφανίζεται ξαφνικά μέσα από τη βροχή και την ομίχλη, τόσο φιλική και δελεαστική, μέχρι του σημείου που ένας άντρας δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία της. Έχει μια μακριά ουρά αγελάδας που τη δένει κάτω από το φουστάνι της
γα να την κρύψει από τους άντρες. Εάν καταφέρει να παντρευτεί σε εκκλησία, η ουρά της πέφτει και γίνεται άνθρωπος. Γίνεται όμως και πολύ άσχημη. Λέγεται πολλές φορές ότι η νέα και πανέμορφη Huldra είναι κυκλοθυμική και επικίνδυνη, αλλά όταν μεγαλώνει και ασχημαίνει, γίνεται ευγενική και περιποιητική προς τον άντρα που την έκανε χριστιανή. Έχει και την υδρόβια ομόλογό της που ονομάζεται Havsfrun ή Havsrå (σύζυγος/γυναίκα της Θάλασσας) που είναι αρκετά παρεμφερής με τις Σειρήνες που συναντά ο Οδυσσέας στην Οδύσσεια.
Οι Γοργόνες στις περισσότερες μυθολογίες έχουν την κακή φήμη ότι σαγηνεύουν τους άντρες και τους τραβούν στον υδάτινο αφανισμό τους. Στην Σκανδιναβική παράδοση είναι όντα με καλή φύση που κάθονται στους βράχους και χτενίζουν τα μακριά τους, όμορφα, κατάξανθα μαλλιά. Σε αντίθεση με τη διεστραμμένη τους αδελφή, την Lorelei, η οποία πραγματικά σαγηνεύει τους άντρες και τους οδηγεί στο θάνατο, οι γοργόνες προειδοποιούν τους θαλασσοπόρους για καταιγίδες και άλλους κινδύνους. Μπορούν να προβλέψουν το μέλλον και εξαιτίας αυτής της ιδιότητας, υπάρχει συχνά ένας αέρας μελαγχολίας που τις περιβάλλει.
Οι Μάγισσες, ιδιαίτερα στη Νορβηγική παράδοση, αναγνωρίζονται από τις μακριές τους μύτες και τα μεγάλα τους νύχια, όπως και σε άλλες χώρες. Υπάρχουν τουλάχιστον τρία είδη μαγισσών σε αυτό το κομμάτι της παράδοσης. Η Trollkjerringer, ή Trollkonor, είναι η σύζυγος ενός δαιμόνιου που κατέχει μαγικές δυνάμεις. Μοιάζουν καταπληκτικά με τους άσχημους συζύγους τους.
Η «κλασική» μάγισσα ζει μόνη της σε μία καλύβα στο δάσος. Ασχολείται με τη μαγεία, έχει μακριά μύτη και μαύρα νύχια, και μαγειρεύει μυστηριώδη μαγικά φίλτρα. Εάν κάποιος την αποκαλέσει «Μητέρα» και της προσφέρει καπνό και άλλα δώρα, σαν ανταμοιβή θα του κάνει μία χάρη. Αυτά τα είδη μαγισσών μπορούν να μαγέψουν όλα τα πουλιά και τα ζώα των δασών. Επίσης μπορεί να καθυποτάξει τον βορεινό άνεμο και να δώσει μία καλή συμβουλή σε περίπτωση κάποιου επείγοντος περιστατικού.
Το τρίτο είδος μάγισσας είναι το πιο επικίνδυνο, καθώς ευημερεί μέσω της δύναμης του κακού. Αυτές, κατά τη διάρκεια της ημέρας, εμφανίζονται σαν συνηθισμένες γυναίκες που πηγαίνουν στην εκκλησία και φροντίζουν το σπίτι τους, αλλά τη νύχτα πετούν στον αέρα, μαγεύοντας τους ανθρώπους και τα ζωντανά που εκτρέφουν. Συχνά μάλιστα μεταμορφώνονται σε ζώα με σκοπό να ξεγελάσουν τους ανθρώπους.
Πηγή: http://www.ireference.ca/search/Scandinavian folklore/